Vereda da Ilha – PR 1.1

Ten spacer zaczyna się stosunkowo krótkim podejściem na najwyższy szczyt Madery, Pico Ruivo, skąd rozpoczyna się długie zejście do miejscowości Ilha ze spadkiem 1376m. Szlak przecina dwa rodzaje ekosystemu, które są częścią sieci ważnych obszarów społeczności – Natura 2000: centralny masyw górski i las Laurisilva.

Trasa ta łączy w sobie zejście o różnicy poziomów 1376 metrów. Obserwując krajobraz należy powoli podchodzić lub schodzić.

Zaczynamy od Pico Ruivo, wspinamy się na górę na najwyższy szczyt, za trasą PR 1.2 trasa biegnie w dół do gminy Ilha.

W wiosce Vale da Lapa przechodzi się nad tunelem Vale da Lapa gdzie przebiega szlak PR9 – Levada do Caldeirão Verde, który zaczyna się i kończy w Parque Florestal das Queimadas.

Szlak przecina dwa rodzaje ekosystemu, które są częścią sieci ważnych obszarów społeczności – Natura 2000: centralny masyw górski i las Laurisilva. Pierwszy z nich, z najwyższymi szczytami do 1200m, charakteryzuje się zieloną i krzewiastą roślinnością, która jest dobrze przystosowana do dużych wahań temperatury, obfitych deszczów i silnych wiatrów. Tutaj można zobaczyć wrzos (scoparia Erica) liczący sobie setki lat. Wiele lat temu wrzos wykorzystywany był do produkcji węgla drzewnego. Wraz ze wzrostem wysokości zanika rodzimy las Madery – las Lasurisilva położony jest w obrębie mgieł między 1200 i 400 metrów nad poziomem morza. Las ten jest niezwykle ważny jako „producent wody” ponieważ woda skrapla się we mgle na liście, które przesyłają ją do ziemi a stamtąd woda przenika do źródeł i strumieni.

Można także zobaczyć ziębę maderska (Regulus ignicapus madeirensis) najmniejszego z ptaków, które zamieszkują Maderę, a także ziębę zwyczajną (Fringilla coelebs). Uważni wędrowcy mogą dostrzec gołębia mederskiego (Columba trocaz trocaz), latającego w najgłębsze zakątki doliny gdzie las Lasurisilva jest najgęstszy.

Miejscowość Ilha stała się gminą przez dekret rządu regionalnego wydany w 1989 roku i jest częścią obszaru Gminy Santana. Zajmuje powierzchnię 1500 ha, graniczy z gminami Sao Jorge i Santana a także pomiędzy miejskimi obszarami Câmara de Lobos i Santaną (granica ta leży na szczycie góry Pico Ruivo). Podobnie jak w południowej części Madery, która była skolonizowana wcześniej, teren został rozdzielony wśród kolonizatorów po północnej stronie. Praktyka ta wyjaśnia oryginalną nazwę Ilha. Jorge Pinto, który utworzył tam w 1556 majorat, obejmujący niewielki obszar Santany, a drugi większy obszar w Sao Jorge, który stał się znany jako „wyspa majoratu” (morgadio da Ilha). Lokalna gospodarka jest oparta na rolnictwie. Społeczną charakterystyczną cechą jest duża liczba emigracji, która utrzymuje się do dzisiaj.

Po drodze asfaltowej warto zatrzymać się przy Achada do Marques, małej wiosce znanej z typowych poios (pól) i starych poddaszach ze słomy.