Vereda da Ponta de São Lourenço to gwarancja zobaczenia najlepszych klifowych scenerii na Maderze. Ten spacer odkrywa długi, cienki półwysep na wschodnim krańcu wyspy. Trasa jest dobra, ale pofałdowana – to czy jesteś w pobliżu krawędzi zależy do Ciebie.
Szlak podąża do punktu Sao Lourenço, najdalej wysuniętego na wschód półwyspu Madery, nazwany tak po tym jak João Gonçalves’a de Zarco, jeden z trzech odkrywców wyspy, zbliżając się do tego kawałka ziemi krzyknął „São Lourenço, to za mało!”.
Ten półwysep jest pochodzenia wulkanicznego, zbudowany głównie z bazaltu, chociaż istnieją również pewne formacje osadów wapiennych. Na końcu są dwie wysepki: Cevada, Metade lub Desembarcadouro Islet i Sao Lourenço, Farol lub Fora Islet. Kamienne znaki wskazują, gdzie zaczynają się ziemie rządu Regionalnego i część Parku Narodowego Madery. Półwysep jest klasyfikowany jako częściowy rezerwat przyrody także Desembarcadouro Islet jest rezerwatem przyrody. Wszystkie ziemie i wody północnego wybrzeża, do głębokości 50m, są częścią europejskiej sieci – Natura 2000.
Półpustynny klimat i ekspozycja na wiatr północny wyjaśnia brak drzew, które wyróżniają ten obszar od pozostałej części wyspy i jest prawdziwym dziedzictwem przyrodniczym. Tutaj możesz zobaczyć podstawową płytę wyspy w najlepszym wydaniu i kilka rzadkich i endemicznych roślin. Spośród 138 gatunków roślin zidentyfikowanych na półwyspie jest 31 endemicznych (wyłącznie) dla Madery. Pod względem fauny jest jedną z największych kolonii mew (Larus cachinnans atlantis) w regionie, które budują gniazda na wysepce Desembarcadouro.
Na trasie często można zobaczyć kilka gatunków ptaków, takich jak świergotek (Anthus bertheloti madeirensis), szczygieł (Carduelis Carduelis parva), kanarek (canaria canaria Serinus) i pustułka (Falco tinunculus). Chronione są też morski ptaki oraz ich gniazda jak burzyk żółtodzioby (diomedea Calonectris), nawałnik maderski (castro Oceanodroma), tajfunnik cienkodzioby (Bulweria bulwerii) i rybitwa rzeczna (Sterna hirundo). Jaszczurka maderska (Lacerta dugesii), która jest jedynym gadem na wyspie, często tutaj spotykanym. Innym ciekawym aspektem tego obszaru jest duża liczba endemicznych mięczaków ziemi (24), powszechnie znanych jako ślimaki.
Na morzu, mając szczęście, można zobaczyć najrzadsze na świecie foki, znane na Maderze jako Wilki Morskie – mniszka śródziemnomorskiego (Monachus monachus).
Na końcu szlaku, można nurkować w porcie Sardinha, nazwanym tak po starych właścicielach.
Dom Sardinha jest bazą dla grupy Rangers, którzy pracują dla parku naturalnego/przyrodniczego Madery. Są oni odpowiedzialni za czuwanie nad tym obszarem.
Na horyzoncie na południu można zobaczyć Ilhas Desertas (Wyspy Pustynne) a na północy Wyspę Porto Santo.
Szczegóły
Odległość: 4 km (+powrót 4 km);
Czas: 2h 30m;
Najwyższy punkt: 126 m;
Najniższy punkt: 23 m;
Start:E.R. 109 (Baía d’Abra – Caniçal);
Zakończenie: Casa do Sardinha
Autobus: SAM: 113;
Poziom trudności: średni